[پرچمی]

اتاق سخنگاه هم اندیشان وحدتخواه ، سنگ را بست و سگ را رها کرد

شام بیست و ششم نوامبر در اتاق سخنگاه هم اندیشان وحدتخواه لاف و پتاق اسمعیل خان محشور را می‌شنیدیم که حادثۀ رخ داد ، تکان دهنده و تآسف آور .
آقای محشور با دیده درایی که از جمله خصیصۀ منحصر به فرد خودش است .باز هم از تدویر کنگره مؤسس حزب دموکرانیک خلق افغانستان آغاز کرد و پس از شکایت های به جا و بی جا که چرا در کنگره راه نیافت و در سرک های کارته چهار به گفته خودش پرسه زد . باب انشعاب حزب دموکراتیک خلق افغانستان را باز کرده و علت انشعاب را در وجود دیگران چون نور احمد نور ، طاهر بدخشی و دستگیر پنجشیری جستجو کرد ، نه حفیظ الله امین.از امین به خوبی یاد کرد زیرا صرف نظر از همه عیوب، آدم حقشناسی است و ولینعمتش را فراموش نمیکند . زیرا در دوران تره کی و امین که پرچمی ها در پولیگون ها سر به نیست می‌شدند یا در زندانهای مخوف امین میر غضب به سر می‌بردند و یا در تبعید و مخفیگاه بودند . اغای محشور با آدمکشان امینی محشور بود و از خوان خون می‌نوشید و مست بود و سرا پا قرص امینی .
اسمعیل محشور که اینشب شب دوم منبر رفتنش در اتاق وحدتخواهان......؟ بود ، نیرنگ جدیدی به کار گرفت .یعنی به مباشران سخنگاه گفت : من صحبت را آغار میکنم ، و شما دستگیر پنجشیری را در خط تیلفون وصل کنید . من او را پروفیکیشن یا عصبانی میسازم و شما تشویق کنید که صحبت کند . وقتی او به صحبت آغاز کرد من پرسه زدن را که خوب بلدم ، اینبار نشان خواهم داد که در پارس زدن هم همتا ندارم . و پیرمرد را بی آب میسازم .
چند بار که مشکل تخنیکی صحبت محشور را قطع کرد ، سمیع دوست از موقع استفاده کرده و می گفت اعضای بیروی سیاسی در تیلفون وصل استند و صحبت را تعقیب میکنند . با این کار از یک طرف دروغی را که به پنجشیری گفته بودند که گویا اعضای دیگر بیروی سیاسی هم از طریق تیلفون با ما وصل اند ، صحه میگذاشت از طرف دیگر دستگیر پنجشیری را با تار خام بند کرده مجبور میساخت تا آخر باقی بماند .

بلی رفیق عزیز !
با این ترفند مردی موسفید و سالخورده یی به نام دستگیر پنجشیری را با نامردی تمام در برابر آدم نمای بدنام به نام اسماعیل محشور قرار دادند . یعنی سنگ را بستند و سگ را رها کردند .
این اسماعیل محشور کی است ؟ آیا همان است که خود گوید ؟ نه رفیق عزیز من با این فلوته باز از عنفوان جوانی شناخت دارم . از نام حزب پس از کودتای داود استفاده کرد ، به کمک شخصی به نام ناصری قوماندان ژاندارم و پولیس که از جمله اقارب ایشان بود در خدمت ضبط احوالات و بعد ها مصونیت ملی داوود قرار گرفت . خوب خدمت کرد و تا اینکه به صفت ولسوال پغمان مقرر شد ، درین دوران از حزب برید و عملآ در خدمت داود قرار گرفت . در پغمان در اثر افراط به زنباره گی ، عیاشی و مخصوصآ رشوت به سارنوالی معرفی شد که باز هم همان ناصری به دادش رسید و او را پنهان کرد . در دوران حفیظ الله امین به امینی ها پیوست . پس از ششم جدی دوباره پرچمی شد با تردستی خود را به سردبیری روزنامۀ انیس رساند . به گروپ وکیل پیوست چند صباحی از آنجا امتیاز طلبید . پلینوم 18 شد اینبار سر از مصالحۀ مُلی بیرون کرد ، نجیبی شد در ابتدا داکتر نجیب الله به او اعتبار نمیکرد ، زیرا داکتر نجیب الله هنوز امید آنرا داشت که اعضای صادق حزب با او خواهند پیوست ، همینکه حزب به داکتر نجیب پشت کرد ، میدان برای افراد بی ایمان ، بدنام و فرصت طلب باز شد و از جمله همین محشور تکیه بر مسند سفارت افغانستان در ویتنام زد . کسی که با محشور آنقدر محشور است که دشنام پدر میدهدش ، به من قصه کرد که از محشور پرسیدم او بی ...... تو چطور سفیر شدی ؟ گفت یک چند دو اینجا و چند دو آنجا زدم فهمیدند که طرفدار داکتر صاحب استم .
حالا همین مردک بدنام آمده برای ما تاریخچۀ حزب را تشریح میکند و دستگیر پنجسشیری را مورد استجواب قرار میدهد .
یک تعداد از رفقا در اوایل فریب اتاق سخنگاه را خورده و به چرت و پرت وحدتخواهی ایشان وقعی میگذاشتند . اما آهسته آهسته معلوم شد که خاینین به وحدت ، بی ایمان ترین ، بد نام ترین ها همانجا جمع شده‌اند و بر علیه وحدت حزبی ها تلاش میکنند .کفایت میکند که به زنده گی سیاسی و شخصی ننگین مباشران سخنگاه نظری بیندازیم و کفایت میکند به سخنرانان که تا حال در آنجا زهر پاشی کرده‌اند نظر بیندازیم . به کنه نیات شوم این دلقکان چون سید جاوید سیاوش و غفار باوری و سمیع دوست به ساده گی پی خواهیم برد.
اتاق سخنگاه حالا علنآ خط قومی شیونیستی پشتونی را زیر نام داکتر نجیب الله پیش برده و لانۀ جبونان ، بدنامان و بی ننگان بر علیه پرچمی ها شده است .
اما در مورد دستگیر پنجشیری ، تقصیر خودش است . چرا خود را تا این اندازه خورد ساخت و فریب چهار تا کلاه‌بردار را خورد . سزای قروت او گرم .
صحبت ناجنس گر جان بخشدت ایمن مباش
آب را دیدی که ماهی را به دام افگند و رفت


از رفیق بابک ،رفیق پامیری ورفیق روزبه تقاضا دارم که اشتباهات املایی و انشایی همین نوشته را تصحیح نموده در سایت های ایشان به نشر برسانند

[غلام جیلانی حوزه اول]

اسمعیل محشور از تمامی جریانات باخبر است و آنچنان توضیح میکند که در حساس ترین حوادث یکطرف قضیه بوده است.من ندانستم که جناب ایشان در حزب چه موقف حزبی داشته است ؟

[عبدالرحمن مجدی .]

اگر تمام شما ها را خمیر کنند از شما ها یک نان درست نمیشود . پرچمی و خلقی را بد نام ساخته اید .

[عبدالرحمن مجددی .]

رفیق بابک . . . . ؟ پامیری و روزبه . . چه نام های . . . کدام افغانی که سرش به تنش بیارزد نامش بابک است ( یک نام ایرانی ) ؟ و یا کدام افغانی را دیده اید که افتخار به دمب نام کسی نماید که قبلاء سر خود را برای ملت خود داده است , مانند ( خسرو روزبه ) که این جناب اخر نام او را دزدیده اند . و یا پامیری .. . . . این از فقر شخصیت میرسانتد که کسی حتی دوشاخ پامیر را ندیده است واخلاق سیاسی بوقلمون مابانه را دارد و نام خود را به نام بلند ترین قلعه کوه های افغانستان که از سنگ پر است گذاشته است . اگر من اختیار میداشتم همه شما ها را به حوزه های ابتدایی که مرام نامه و اساس نامه را به نو وارد میفهمانند , میفرستادم . چنان بر قبرغه حزب جا خوش نموده اید . . انگار تفیلی هستید .

[رهگذر]

اودورحمان خان مجددی !
پیش از اینکه دیگران را به کورس اساسنامه روان کنی باید کورس سواد آموزی بروی . بی سواد خان ! قلعه پامیر نه بلکه قلۀ پامیر است .تفیلی نی بلکه طفیلی است .

[عبدالرحمن مجددی .]

ما شاید یک عذری برای درست ننوشتن دری داشته باشیم ولی فرار شما مبارزان پرچمی و خلقی از میدان کار و زار افغانستان چه دلیل دارد . شما با 14 سال حکومت خود به خاطر نداشتن تجربه سیاسی و اختلافات احمقانه کشور را طعمه روس هاساختید و بعد فرار نمودید . اسفناک ترین مرگ ها را دو ریس جمهور احزاب شما داشت . که باید تا اخر عمر هر کدام شما خود را نباید ببخشد و عذاب زنده بودن را بکشید والی برگردید به افغانستان و بستانید انتقام مردم افغانستان را از دشمنان انها . ولی من میدانم که شما با تمام قدرت , چهار تا بچه مکتب را در اروپا کله به کله ساخته نتوانسیتد , به مقابل عسکر منسجم امریکا و ناتو چگونه خواهید ایستاد ؟ کم زوری خود را شما خود متوجه شده گاهی در انتخابات شرکت میکنید , گاهی پلان جلب و جزب محصلین و مامورین پاین رتبه دولتی را در دهات سر دست میگیرید , از من میشنوید از طرح مصالحه ملی داکتر نجیب استفاده نموده با حکمت یار و سیاف و حقانی و ملاه عمر ایتلاف کنید به اسانی موفق شوید . وقتی حکومت را گرفتید برای شما اگر وزارت معیوبین جنگ نیز اگر رسید ,شکر کنید , , اخر از هیچ کرده خوب است .

[فواد پامیری]

محترم عبدالرحمان مجددی !
به شما پیشهناد میکنم که به نام اصلی تان داخل بحث شوید ، از همین اخلاق سیاسی بوقلمونی من آغاز میکنیم .من حاضر استم با شما با قلم شکسته ام به گفتمان بپردازم . در غیر آن بسیار نا جوانمردانه خواهد بود ، با نام مستعار به سه تن که درین نوشتۀ هیچ تقصیری و سهمی ندارند ، نویسنده نام اصلی آنها را به صفت مسؤلین سایتها تذکر داده است ، از زیر چادری تاخت و تاز کرد .

[متعهد]

بیاید روند گفتگو ها وقضاوتهای خود را، خود به بررسی بگیریم



تا این روزها وشبها که تب وتاب مردم خسته دل مانرا درگوشه های غربت وبیشه های چاره جوئی به ناله ونوا نشسته ایم،و از این جهت چشم امید به نیرو های نجات بخش مردم ووطن یعنی مجموعه نیروهای مردم خواه ووطندوست دوخته ایم، وبرای دریافت روزنهء هر روز سری به اتاقهای گفتمان، نظری به صفحات انترنتی و گوش به شنیدن خبری داریم، داشته های این منابع که تراوش اندیشه ها،تفکرات وقضاوت های کار گذاران واندیشه شایعان را منعکس میسازد و از آن حال و آینده نگری تصویر وتصور میگردد، بحثی است دراز دامن که اگر از یک جهت در گستره علوم متناوب میتوان آنرا میتودیک پیگیری نمود، اما از جهت دیگر درکلمات قابل گرفت وبرداشت و هم فهم سیاسی نیز میتوان این مسایل را راز گشائی نموده و به بیان آورد، که در حقیقت حد اقل به نظر نویسنده، این شیوه ویا طرز بر خورد شیوه همدیگر فهمی رایج دانسته میشود

بدون شک انگیزه این چنین یک بحث در وجود هر یک از نیرو های مردم خواه ووطن دوست از سالهای متمادی در امکانات مختلف رازِ سخن میگشاید، که به باور من مجموعه ای از نیرو های محرک جامعه مورد نظر این بحث، محوریتی است که جایگاه سیاسی شایسته را در مبارزه قانونمند بخود اختصاص داده ودر حاد ترین شرایط ظهور و عروج سیاسی نموده وموقعیت گره گشائیء خود را تثبیت نموده است. این قافله سیاسی روان است . رهروانی میروند. عدهء از کاروان باز میمانند. عدهء منزل را به سمت دیگر عوض میکنند. با این حال دید ما در خصوص جریان مبارزه این نیرو ها وقتی روشن وصاف وصادقانه است که ما این تشخیص را در بارهء کاراوان سیاسی خود به دست فرصت طلبی نسپاریم .

انگیزهء این بحث ناشی میشود از گفتگو های پالتاکی، نوشتار های انترنتی و قضاوتها پیرامون آن، که با سر گذشت وسرنوشت سیاسی ما ارتباط نا گسستنی دارد، وامکان تدوام وپیگیری موقعیت سازی ما را فراهم کرده و میکند. در خصوص این موقعیت سازی از سالها به اینطرف خواست وارادهء انسجام بخشی ووحدتخواهی تمام نیرو های مردم خواه ووطندوست(هم اندیش) که دارای ریشه مشترک و برگ وبار همگون اند، ودر اثر پیش آمد های سیاسی پراگنده شده اند، در محوریک مجموعه سیاسی که در نتیجه کار ومبارزه اقناعی هسته گذاری شده متبارز است. همه میدانیم که در این راه تلاش های بسیار صورت پزیرفته است. اما اکنون ماحصل تلاش های انسجام بخشی و وحدتخواهانه ما چیست؟ وچه قضاوتی از رویکرد ها وگفتگو های همدیگر مان داریم؟

رفقا ودوستان گرانمایه
آنچه قبل ازهمه باید بنویسم اینکه کاربرد کلمات وواژه های متظاهرِ اندیشه پردازان ستمگر جهانی، که عدهء با فیگور های ملی مشربی چنین کلمات را از کیسه ستمگران مصرف میکنند، برای مردم خواهان ووطندوستان عدالت پسند اعتبار نخواهد داشت.
بسیارجالب است اهداف ملی، مردم خواهانه ووطن دوستانه یک حزب سیاسیِ مردمی را زیرعنوان به ظاهرمنافع ملی زیر سوال بردن، ویا تعارضات به افکار،اندیشه ، باور ها واعتقادات نیرو های چنین یک حزب سیاسی را صفت آزادی دادن ، ویا بی قاعده گیها در یک جامعه را دموکراسی تعریف کردن، زمزمه های اند که همین عده در فضای سیاسی حاضر آنجا و اینجا به مخاطبین شان تلقین میکنند
به این ترتیب الهام این مبحث بر مبنای چنین یک گفتگو ها وانعکاسات آن است که دراین اواخر در اتاق پالتاکی زیرعناوین وحدتخواهی برای مرتجعین زمینه سازی میشود. از آنجا که در این خصوص اخیرآ تبصره ای را در فوروم گفتمان مشعل پیرامون این زمینه سازی خواندم . میخواهم با تمسک به آن نوشته وارد این بحث شوم.

رفیقی بنام مستعار «پرچمی»زیر عنوان «اتاق سخنگاه هم اندیشان وحدتخواه سنگ را بست وسگ را رها کرد» تبصرهء را به نشر رسانیده که در قسمتی مینگارد «یک تعداد از رفقا در اوایل فریب اتاق سخنگاه را خورده وبه چرت وپرت وحدتخواهی ایشان وقعی میگذاشتند. اما آهسته آهسته معلوم شد که خائینن به وحدت بی ایمان ترین، بدنام ترین ها همانجا جمع شده اند وبرای وحدت حزبی ها تلاش میکنند. کفایت میکند به سخنرانان که تا حال در آنجا زهر پاشی کرده اند نظر بیاندازیم. به کنه نیات شوم این دلقکان چون سید جاوید سیاوش و غفار باوری وسمیع دوست به ساده گی پی خواهیم برد»
آنچه رفیق ما در مورد زمینه سازان وبحث های جاری این اتاق قضاوت نموده است سوا از مصطلحات غیر سیاسی و عدم رعایت عفت قلم در نفس نوشته هیچ اعتراضی وجود ندارد. اما آنچه به پیشینه بحث های وحدتخواهی ارتباط میگیرد بحثی است متفاوت که بر میگردد به تلاش ، کار وپیکار وحدتخواهان منجمله یقینآ خود همین رفیق عزیز ما به نام مستعار «پرچمی» که بر بحث های کنونی اتاق «سخنگاه» نه وحدتخواهان تبصره نموده اند.
بلی بصورت کل میتوان با محتوای نوشته شما رفیق «پرچمی» موافق بود. بلی آنچه که از طرف زمینه سازانِ اتاق سخنگاه؟ به عنوان شغل تفننی وروزگزرانی وهویت سازی های کاذب پیش برده میشود باید همهء آنانیراکه در جهت وحدت نیرو های هم اندیش صادقانه گام بر میدارند به این قضاوت مشترک رسانیده باشد که اتاق سخنگاه ازماه ها قبل از ماهیت انسجام ووحدت نیرو های هم اندیش تهی شده است . آنچه به عنوان ادامه بحث های این اتاق به حیث شغل تفننی ازطرف زمینه سازان در اتاق پالتاکی سخنگاه؟ پیش برده میشود بیشتر وابسته است به عقده گشائی های شخصی ایکه از تاثیر شرایط مسلط، قسمت هریک از بی جا شده گان، آواره گان وغربت نشینان اعضای دولت دموکراتیک وح د خ ا دیروز ما، منجمله همین زمینه سازان اتاق سخنگاه که به تنی کم و به تنی بیش رسیده است. با اینحال درد کمر را از شقیقه کشیدن درست تمثال همان فکاهی است که داکتر صاحب شهید نجیب الله روزگاری به شفاعت گران وزیر دفاع جنرال تنی گفته بود. فکاهی داکتر صاحب چنین بود: « که خانمی حامله وقت زایمانش فراترمیرود. سختی راغي. کسی از دایه های قریه مشوره میدهد که اگر تنبان شوهراین خانم را بیاورید و به تنش کنید این سختی آسان میشود وقتی که تنبان را حاضر میکنند خانم داد و فریاد میکند که پس ببرید من از دست همین تنبان به این حال وروز رسیده ام» حالا عده ء به حیث دایه های سیاسی بدون اینکه بدانند دردشان از کجاست و بی توجه به گفته های داکتر صاحب که شخصیت او را متاع تجارت سیاسی خود ساخته اند پوشیدن لباس لبرالیسم را به خود و دیگران توصیه میکنند

سوال دیگربه آنانی راجع است که به مصداق مثل معرف مانند «خرچنگ» دو سره راه میروند. آنان از دو سره راه رفتن به کدام منزل میخواهند برسند؟ آنان چرا میخواهند در حلقات توطئه به عنوان سیاهی فالیز (پالیز)تجمع نمایند؟ از اینروسوالِ راجع شده به آنان این است که آنها به کدام تجمعات صادق استند؟ آیا میتوانند صادقانه بگویند اینکه چرا باید شنونده دایمی توطئه علیه وحدت در حلقات توطئه باشند، علل حضور آنان دراین حلقات به اساس کدام ظوابط استوار است؟ وآنان چه بهرهء عملآ به نفع انسجام و وحدت نیرو های هم اندیش از حضور یابی های نا موجه شان برده اند؟ پاسخی که مجزا از گزافه گوئی های متظاهر آراسته با برهان ومنطقِ مستدل دارند چیست؟
سوال دیگر متوجه شخصیت های آگاه وچیز فهم وشخصیت های نزدیک به دست اول رهبری حزب ودولت دیروز مااست. رفقا! وحدتخواهان شما را فراخواندند تا حضور شما، سخن شما برخورد مسولانه شما در قبال انسجام ووحدت نیرو های رفیق هم اندیش دیروز وامروز کارا وکار ساز شود. این فرا خوان به منظور تعین کردن پیش جلو داربرای شما از کسانیکه تا اکنون حتی وطن را هم نمیتواند تعریف نمائید نبود ونیست. منظور اینبود واست که حضور وسخن شما نتیجهء را نصیب انسجام ووحدت این نیرو ها بسازد. وحدتخواهان از شما کلمات دلجویانه که گویا در دسترخوان صفوف نشسته اید توقع شکسته نفسی را جستجو ندارند، بلکه با غرور مبارزه عدالتخواهانه از شما برخورد مسئولانه و قضاوت صادقانه انتظار دارند تا ازحلقات توطئه، مجال تفرقه ، هویت سازی های کاذب، فریبکاری ها وتربیون سازی ها را بزدائید . رفقا شما چه کردید؟...........تا حرف وسخن دیگر. متعـــهد

[عبالرحمن مجددی.]

پامیری صاحب !
شما ها همه چرا دنبال نام اصلی و نام جعلی هستید . اگر یک نفر از مشکلات مردم افغانستان به طور کلی حرف میزند چه احتیاج به نام و نشان او . باز هم من اینجا برای بحث تکتیکی سیاسی نیستم , میخواهم بدانم شما ها که خواب مردم را حرام نموده اید هی جلسه هی کمیته بازی هی پالتاک بازی هی برو هی بیا , , به کجا رسیدید ؟ موحودیت اعضای سازمان های چپی که در اروپا متحد شده اند چه سالی در شهر های افغانستان قابل دید خواهد بود . چه طور هم به مقابل طالبان و هم به مقابل متحدین امریکا در افغانستان خواهید جنگید , اخر اکثر اعضای احزاب چپی در اروپا به عمر شیخ فانی رسیده اند , نیروی جوان از کجا میاورید ؟ در داخل کشور که همه لنگ و لاش هستند ؟ از قراین معلوم میشود که یک عده حزبی حراف کارو باری را استخدام نموده اند برای چکه مالی به کله مردم , اگر شما ها نمیبودید ریسمان مردم سر شاخ خودشان میبود اخر یک راهی برای بیرون رفتن از این مذیقه را برای خود فراهم میساختند .. مردم منظور از نسلی درس خوانده است که تقریباء یک حصه افغانستان و سه حصه دنیا را فرا گرفته اند . شکایت نموده اند که چرا یک نفر سه و یا چهار کارت حزبی در اروپا دارد ؟. . دلیل چه است ؟ حزب های سیاسی چپی زیاد شده است ؟ و یا حزبی شدن کدام در امد مالی نیز دارد ؟. من اخلاق سیاسی شما را تا جایی میشناسم و شما قادر به جواب دادن به هر نوع سوالی در این مورد هستید و شخصی محترمی نیز میباشید . عزت زیاد .

[پرچمی]

آقای محشور دیشب گلی دیگری به آب داد .
دیشب باز هم اطاق پالتاکی سخنگاه مهماندار کرکتر مرکزی رویداد های حزب دموکراتیک خلق افغانستان یعنی آقای اسمعیل محشور بود . بعد از پرت و پلا های معمول ، محشور از ماه عسلش در حزب دموکراتیک خلق یاد کرد.اگرچه بهتر میبود از سالهای عسلش نام می برد ولی به ماه اکتفا کرد . به هر صورت منظورش از این ماه عسل مخفی شدنش از عضویت جناح پرچم و کار در وزارت داخله خانواده نادر داود بود . گویا ببرک کارمل باعث این میشود که محشور دستوری به وزارت داخله شامل کار شود که بعد ها این برنامه ریزی در زندگی سیاسی محشور در یک رابطه تنگاتنک با حوادث بعدی که اتفاق می افتد ، رقم میخورد .
به هر صورت غیابت یا رفت و برگشت محشور از حزب دموکراتیک خلق به ذعم ایشان اینگونه مشروعیت پیدا میکند .
آمدیم که چه گلی را به آب داد ؟ محشور آنچنان با شوق تمام از رابطه اش با سردار داود خان یاد میکند،که گویا سردار از حزب دموکراتیک خلق فقط و فقط یک تن را به رسمیت می شناخت و او آقای اسمعیل محشور بود .
محشور با زیرکی در اولین صحبتش در اطاق سخنگاه از تخریب ببرک کارمل آغاز کرده و با نیش و نوش هرشب این ذهنیت را در ذهن شنونده ها القاح میکرد و میکند که گویا عامل همه کجروی ها ، بد بختی ها و مصیبت های وارده در جنبش شخص کارمل بود . محشور از مشت و یخن شدن سردار عبدالولی و سردار داود در درون خانواده سلطنتی اطلاع حاصل میکند و این مسآله را با رفیق کارمل در میان گذاشته و تآکید میکند که کودتای از جانب سردار داود خان در راه است و باید حزب تعین موضع کند .در عوض رفیق کارمل به محشور میگوید که اینهمه چال ونیرنگ است و هیچ اختلافی که باعث کودتا شود در خانواده سلطنتی وجود ندارد .محشور این برداشت رفیق کارمل را نمونه بی خبری و نداشتن عرضه سیاسی او قلمداد میکند . در حالیکه هر ابجد خوان حوزه سیاست اینرا به درستی میداند که اگر رفیق کارمل به حرف های محشور وقعی میگذاشت ، واقعآ رهبر نبود .زیرا کسی را که با تمام معنی میشناخت که در خدمت رسول جان ضبط احوالات قرار داشته و شخصیت « اجنت » دو رویه است ،چگونه به او باور میکرد که او یک وسیله برای ترفند سیاسی موسسه سلطنت نیست ؟ واضح است که کارمل شخصیت ساده نبود . شاید رفیق کارمل در دلش این چهار بیتی را در وصف محشور زمزمه کرده باشد.
میگفت ، ترا چو روز باور دارم
از ماه و ستاره هم فزونتر دارم
گفتم ، که عجب دروغ پر معنیی
درس که تو خوانده یی من از بر دارم

اگر این قصه واقعیت داشته باشد ، از دو احتمال نمیتواند به دور باشد.
اول : سردار داود برای روپوشی این خیانت به خانواده سلطنتی ، حزب دموکراتیک خلق و شخص ببرک کارمل را انتخاب نموده بود تا در صورت افشای پلان کودتا و ناکام شدن آن ، خود را بنده بی دخل وانمود کرده و کودتا را به گردن ح دخ ا بیندازد و هم خود و خانواده را برای همیش از شر ببرک کارمل و حزبش بیغم بسازد .نتیجه به همه معلوم است کارمل و رهبری حزب اعدام ،حزب قلع و قمع و اسمعیل محشور در برابر این خدمت سفیر ، رئیس و یا حتی وزیر .

دوم : شاید داود از طریق محشور ، رفیق کارمل را چک میکرد که در صورت کودتا از او حمایت خواهد کرد یا خیر ؟
به هر صورت جالب اینست که صبح پیروزی کودتا ، ببرک کارمل رفیق حشمت اورنگ را دنبال محشور می فرستد ، تا پیام حمایت حزب را به شخص رهبر « سردار داود » برساند .
شما خود قضاوت کنید ، کارمل با این همه روابط شخصی که با شخص داود داشت ، موجودیت حسن شرق ، جلالر ،ضیا مجید وووو........ محشور را سفیر حزب مقرر میکند تا پیام حمایت حزب را از نظام جمهوریت به سردار دیوانه برساند ؟
جالبتر از همه اینکه داود درین روز که سرخاریدن وقت ندارد ، محشور را به دربار پزیرفته میگوید ، خوب شد آمدی .چه گپ هاست در بیرون ؟ .موقعیکه پیام حسن نیت جناح پرچم به داود خان ابلاغ میگردد .داود میگوید .حضرات ، جاسوس های غرب همه دشمن افغانستان اند . محشور می پرسد .پرچم چطور ؟ داود با لبخندی به دیوار تکیه می زند .
داود به محشور میگوید : که حالا وضعیت فرق کرده و من وقت کافی ندارم ، دیگر تلاش ملاقات با من را نکنی .
دقیقآ کاری را که کارمند اوپراتیفی استخبارات با اجنتش بعد از ختم پروژه استخباراتی میکند .
محشور بر میگردد نزد رفیق کارمل و به کارمل میگوید .نه به این شوری شور نه به این بی نمکی . یعنی که من را پیش رهبر « سردار داود » شرماندی . و کارمل به خشم می آید و تا زنده بود عقده این تمرد از دلش نمیرود و در دوران حاکمیت حزب مانع رشد محشور به سمت های دولتی و حزبی میگردد . اینکه محشور هیچ کاره نه شد ریشه در همین عقده دارد .
میگذریم : القصه اینکه محشور به همه اتهامات نسبت به خودش در رابطه با عدم صداقت با حزب و در خدمت قرار داشتن سردار داود به زبان خودش بلبل واری اعتراف کرد .