[khplwak1340]

8 صبح : در ماه‌های اخیر،‌ مقام‌ها در حکومت افغانستان و شورای عالی صلح روزهایی پرمشغله و همراه با امیدواری‌های زیاد به صلح را سپری کردند. گفته می‌شد که هتل‌های مجلل کابل پذیرای مهمانانی بودند که با طیاره‌های ناتو به کابل آورده شدند.
خوش‌بینی‌ها و شور و شوق‌ از حضور یک مهمان تقلبی، فضای کاذبی را در کشور خلق کرده بود. همه بر این فکر بودند که تا صلح دایمی چند قدمی پیش باقی نمانده است. آقای کرزی بر پایه‌ی همین فضای کاذب هر روز پیام‌های ملایمی به آدرس طالبان می‌داد و موضع ضدغربی خود را شدیدتر می‌کرد.
اما دیری نگذشت که از این شور و شادی کاسته شد. ظاهرا مهمانی که پیام‌آور صلح بود قلابی برآمد و با کیسه‌هایی مملو از دالر، از صحنه گفتگوها ناپدید شد. این فرد کسی جز بدل ملامنصور نبود. به نقل از روزنامه نیویارک تایمز حکومت افغانستان با شخصی به نام ملامنصور سه بار مذاکرات رسمی داشته است. اما پس از سه دوره مذاکره معلوم می‌گردد که شخص مذکور ملامنصور نمی‌باشد.
یک دیپلومات غربی به روزنامه نیویارک تایمز گفته است:‌ «این منصور نیست و ما به او مبلغ هنگفتی پول دادیم.» به نظر می‌رسد که با اثبات چهره تقلبی مذاکره‌کننده از سوی طالبان، شورای عالی صلح و حکومت افغانستان نزد مخالفان و مردم افغانستان به شدت تحقیر شده‌اند. حکومت افغانستان با گذشت نه سال هنوز نمی‌داند که طرف اصلی وی در جنگ و مصالحه چه کسانی هستند. به نظر می‌رسد که سازمان استخبارات پاکستان در این بازی نیز دست بالایی داشتند و حکومت افغانستان و شورای عالی صلح را به تمسخر گرفتند.
حالا خوب است که آقای کرزی دلالان صلح و کسانی که تا کویته به استقبال مهمان تقلبی رفتند را،‌ مورد مواخذه قرار دهد.
به نظر می‌رسد که با این رسوایی، شورای عالی صلح نیز از چشم‌ها افتاد و برای مدت‌های طولانی دیگر امیدی به مذاکره و گفتگو نخواهد بود.
مجموعه‌ی رویدادهای دو ماه اخیر به خوبی نشان می‌دهد که پروسه صلح یک‌جانبه از سوی حکومت فاقد دست‌آوردهای لازم بوده است.
زیرا تلاش‌های حکومت افغانستان در راستای سازش با مخالفان از یک‌سو با حمایت‌های داخلی همراه نمی‌باشد و از سوی دیگر با خطوط سرخی که از طرف ایالات متحده امریکا طرح شده، نمی‌تواند جنبه عملی به خود گیرد. حکومت افغانستان همواره در تلاش است تا با سیاست امتیاز بخشیدن به مخالفان آنان را برای حضور در قدرت ترغیب نماید.
اما در مقابل، متحدین حکومت آقای کرزی با راه‌اندازی عملیات‌هایی در قندهار، هلمند و شمال کشور سیاست تضعیف طالبان را دنبال می‌کنند.
ایالات متحده امریکا بر این باور است که طالبان از لحاظ نظامی آن قدر باید تضعیف شوند تا به تسلیم شدن روی آورند.
گذشته از این در بدنه اصلی طالبان نیز رویکردهای صلح‌طلبی به چشم نمی‌خورد. آنان هنوز هم بر دیدگاه‌های خود پایبند هستند و به جنگ، قتل، انتحار و انفجار ادامه می‌دهند. با این همه معلوم شد که پروسه صلح‌طلبی آقای کرزی اکنون به یک رسوایی سیاسی بدل شده و نگرانی این است که این پروسه مسیرهایی رسواتر از این را نپیماید.