[هردم شهید]

[محمدالله]

سلام و حرمت بی پایان به همه رفقای محتر تقدیم است
من تمام حرفهای هردم شهید محترم را تائید می کنم.
طرفداران حزب وطن باید از برخورد دگماتیک نسبت به رفیق نجیب و مصالحه ملی بگذرند.
اول اینکه رفیق نجیب بمثابه یک انسان و رهبر خالی از اشتباه نبود.حال اگر ما بخواهیم ازاو پیغمبر هم هیکل تراشی کنیم، تاریخ را نمی توان به سخره گرفت. دوم مصالحه برای داکتر نجیب شهید همانگونه که آقای توخی دستیار اش در یکی از مقالات خود نوشته بود، یک سیاست تاکتیکی بود.نه یک سیاست استراتیژیک. بناً مردم با چشمان باز اکنون به گذشته های خود نگاه می کنند. اینکه چند حرف رفیق نجیب امروز مانند حدیث روایت میگردد، این به معنی وحی نیست. نه تنها داکترنجیب که سالهای درازدر مسند رئیس خاد و رئیس جمهور کشور قرار داشت ،بلکه یک سرباز عادی هم میدانست که میان تنظیم های جهادی چه دشمنی هائی وجود دارد و اگر دست هر کدام آن به جان یکدیگر برسد، او و خانواده، قوم و تبار اش را مثله می کند.از همین خاطر کشتن انسان و تخریب یک شهر چه که یک کشور و تمام نفوس آن همین قدر عادی بود، مثل آنکه یک چوچه گنجشک را کشت و آشیانه اش را ویران کرد.بناً پیش بینی حمام خون کدام کشف بزرگ نبود، که حالا ما آنرا آیات منزل ساخته ایم.
حرفها خیلی زیاد است.من با احترام به خون پاک شهدای گلگون کفن حزب ما نمی خواهم پیرامون خطا هائی بیشماری که در زمان حاکمیت رفیق نجیب بر حزب وارد امد، چیزی بگویم.همه دوستان بمراتب ز من بیشتر میدانند. ولی با تمام گپ ها، ما باید خون شهیدان خویش منجمله رفیق نجیب را ارج بگذاریم.از همینرو تقاضا مینمایم تا از دشمنی و ضربه زدن به یکدیگر بپرهیزیم . ببینید با وصف تمام دشمنی های تنظیمی یک مطلب به دشمنی از نام یک تنظیم علیه تنظیم دیگر در مطبوعات وجود ندارد. اما ما حزبیها هر روز دامن خود را بالا کشیده و خاک به چشم یکدیگر میزنیم. نمیدانم تا کی ما به این زهرپاشی ادامه خواهیم داد.بهتر است تا برتری جوئی فلان رهبر و بزرگ پنداری فلان رهبر و کم زدن رهر دیگر را کنار بگذاریم. برای تحقق اندیشه های والای انسانی حزب ما در شرایط نوین و با درس از تجارب مثبت و اشتباهات پیشین در راه نزدیکی و وحدت به پیش برویم.
با حرمت بی پایان